‘Feitelijk waarnemen, wat is dat toch lastig! Mijn hoofd vindt constant ergens wat van’. Dat was de reactie van een deelnemer afgelopen vrijdag aan de wandelworkshop ‘Herstellen met de kracht van de natuur’.

Heel herkenbaar voor mij. Tot 10 jaar geleden leefde ik voornamelijk vanuit mijn hoofd, stilstaan bij gevoelens en emoties had ik mezelf afgeleerd als zijnde ‘niet handig’. Want dan kon je weleens gekwetst worden. Al op jonge leeftijd voelde dat voor mij als té pijnlijk. Dus besloot ik dat het beter was om mijn emoties weg te stoppen. Dat werkte jaren goed, zo leek het.

Maar hoe ouder ik werd, hoe meer ik vanuit mijn hoofd leefde. Nadenken, piekeren, controle houden. En op een gegeven moment brak me dat op. Ik werd er gek van om constant in cirkeltjes te blijven draaien in mijn hoofd en was daar zo onrustig, gestrest en vermoeid door dat ik hulp ben gaan zoeken. Ik heb geleerd om weer ruimte te geven aan mijn gevoelens en emoties en dat heeft me uiteindelijk enorme rust gebracht. Ik ben weer geworden wie ik van nature was.

Naarmate de workshop afgelopen vrijdag vorderde, met diverse ontspannings- en waarnemingsoefeningen al wandelend over de prachtige Galderse heide, kwam er ook bij deze deelneemster rust in haar hoofd. Het stof daalde neer. En toen kwam ze bij haar emoties. Ze werd geraakt. Dacht dat ze die emoties al ‘opgelost’ had. Nu ze er ruimte aan kon en mocht geven ontstond er ook in haar lijf en in haar zijn ruimte en rust.

Hoewel ik al heel wat persoonlijke processen heb doorleefd, kan ik soms ook nog ineens overvallen worden door emoties. Oud zeer. Soms verschijnt het ineens onverwachts, uit het niets. Iemand zegt iets en ik voel me aangesproken. Mijn lijf verkrampt. En daar gaan de verhalen in mijn hoofd. Oei ik heb iets verkeerd gedaan, ik heb iemand teleurgesteld, ik ben niet betrouwbaar etc etc.

Maar dan merk ik op wat er gebeurt in mijn hoofd en in mijn lijf. Ik adem een paar keer diep in en uit. Ik voel mijn lijf. Ik geef mijn emoties even de ruimte zonder er een groter verhaal van te maken in mijn hoofd. Ik kijk om me heen en neem waar. Ik kom weer terug in het hier en nu, uit mijn hoofd. En vraag me af, wat is er nu feitelijk aan de hand? En de verkramping verdwijnt weer even snel als dat ie opkwam.

Waar het om gaat is dat je steeds kan opmerken bij jezelf wat een gedachte met je doet. Wat voor emoties volgen op jouw gedachten. En hoe je lijf reageert op die emoties.

Vervolgens kun je door feitelijk waarnemen je gedachten tot rust brengen. Je zintuigen zijn daar een heel fijn hulmiddel voor. Zet al je zintuigen maar heel bewust open, een voor een. Je komt weer terug in het huidige moment. En daar is het altijd veel minder erg/gevaarlijk/angstig etc. dan je hoofd je had vertellen. Je kunt jezelf steeds weer afvragen, wat neem ik NU feitelijk waar?

De natuur is altijd in het hier en nu. De natuur doet niet aan denken, oordelen, plannen, overtuigen en aannemen. De natuur is. Ik nodig je uit om de natuur in te gaan en ook te zijn! Het is een verademing voor je, juist nu….

Wanneer je nu mijn boek aanschaft kan ook jij gratis deelnemen aan de wandelworkshop ‘Herstellen met de kracht van de natuur’. Ga direct naar informatie over of bestellen van het boek ‘Boek natuurlijk weer aan het werk’

Oefening ‘De natuur ervaren’

(Uit mijn boek ‘Natuurlijk weer aan het werk’)

Ik nodig je uit om alleen op pad te gaan in de natuur. Ga naar een fijne plek in het bos of een park. Loop heel langzaam de natuur in. Ben je zo bewust mogelijk van jouw aanwezigheid in de natuur. Dit kun je doen door je zintuigen één voor één bewust in te zetten.

Observeer wat je met je zintuigen waarneemt zonder er met je hoofd iets van te vinden. Begin met heel bewust om je heen te kijken. Wat zie je allemaal? Welke structuren zie je? Welke verschillende kleuren zie je? Wat zie je ver weg? Wat zie je dichtbij? En alleen maar waarnemen. Zodra je in je hoofd schiet en er een verhaal van maakt breng je jezelf weer terug naar het kijken. Wat zie je nog meer? Na een tijdje verleg je je aandacht naar het horen. Welke geluiden kun je allemaal waarnemen? Zijn de geluiden hard of zacht? Hoor je alleen geluiden buiten jezelf, ver weg of dichtbij, of hoor je ook geluiden in je lijf? Nadat je enkele minuten op het horen hebt gericht ga je je focussen op wat je ruikt. Adem diep in via je neus en ruik de natuur om je heen. Wat ruik je? En verandert die geur naarmate je verder loopt? Wordt de geur sterker of minder sterk? Ook weer puur waarnemen. Nu open je je mond en adem je heel bewust de boslucht in via je mond, neem als het ware een hap verse boslucht. Hoe voelt dat in je mond? Voel je de lucht tegen je tong, tegen de binnenkant van je wang? Proef je iets? Daarna ga je je aandacht richten op het voelen. Raak de grond aan, een boomschors, voel een blad, het gras, het mos, een tak. Prikkel je tastzin. Hoe voelt de natuur?

Nadat je zo een tijd lang langzaam hebt gewandeld en bewust je zintuigen hebt ingezet, ga je even stil staan en sluit je je ogen. Voel eens in je lijf hoe deze zintuigenwandeling aanvoelt, wat heeft dat met je lijf gedaan, voel je ergens bepaalde sensaties? Nadat je aandachtig de tijd hebt genomen om je lijf te voelen ga je het zintuig inzetten wat vaak wat ondergesneeuwd is, je intuïtie. Draai met je ogen nog dicht intuïtief op je plek een rondje of meer, draai naar een kant die goed voelt voor jou, volg je natuurlijke neiging, draai en stop pas wanneer jouw gevoel zegt dat je daar wilt stoppen. Open dan je ogen en kijk rond, zo nieuwsgierig als een kind, alsof je voor het eerst de natuur ziet. Geniet hier even heel bewust van.

Vervolg dan weer langzaam je wandeling. Loop nu zo aandachtig mogelijk verder en blijf bewust met al je zintuigen de natuur aanschouwen en verbind je op die manier met de natuur. En voel jouw eigen natuur van binnen, jouw innerlijke lijf, voel hoe de levensenergie door je lijf stroomt.